Walk in love 1e dag
Blijf op de hoogte en volg Leanne
28 Juli 2014 | Tanzania, Arusha
Hallo mzungu’s (blanke mensen),
Zo worden we op straat aangesproken, Karibu mzungu! Habari? (hallo blank persoon, hoe gaat het?) Aardig he?
We kregen gisteravond toch nog bericht dat het suikerfeest niet vandaag was dus we mochten vandaag beginnen bij ons nieuwe werk. Het was superleuk!! Sowieso was de heenreis al een stuk beter en korter. Toen we daar aankwamen hing er al meteen een gezellig sfeertje. Iedereen was buiten aan het spelen en de nanny’s waren meteen heel vriendelijk. Er zijn in tegenstelling tot in het weeshuis hier ook grotere kinderen en ze wilden met ons spelen. Best handig want zo leer ik ook nog eens wat Swahili. Ik heb meer dan een uur gevoetbald en overgegooid, die kinderen zijn helemaal blij en doen met alles leuk mee. Zelfs van spelletjes die ik op mijn werk met twee jarige kindjes doe liggen die grotere kinderen hier helemaal in een deuk. Daarna gingen de kleine kinderen na de “juice” naar bed en de grote kinderen hebben dan pre-school. Ze kunnen al best veel Engelse woordjes en ze kunnen al tot 100 tellen in het Engels. Al is het meer een riedeltje dat ze opnoemen, als je een getal aanwijst en vraagt wat het is dan weten ze het niet. Als kinderen een goed antwoord geven, zingt de juf samen met de hele klas “good-better-best (en dan de naam van het kindje). Erg schattig! Ook hebben ze ons een liedje geleerd.
H-I-P to the hip, to the hip-po-po
P-O P-O to the hip-po-po
and T A M U S to the hip-po-po-ta-mus
HIPPOPOTAMUS!
De juf wist zelf ook nog niet alles in het Engels dus wij hebben haar ook nog wat geleerd. Ze zei namelijk; ten, twenty, thirty, fourty, fifty, sixty, seventy, eight, nine, one hundred. We hebben haar toen maar even verteld dat het eighty en ninety is en hoe je moet klokkijken in het Engels.
Fijn, nu zit het liedje van de hippopotamus weer in mijn hoofd, hij was er net uit..
Toen de pre-school afgelopen was gingen de kinderen zelf wat spelen. Ik hielp een jongetje met een puzzel maken, bij elk stukje die goed was gaf ik hem een high five en hij was super trots. Ondertussen had een meisje een set met kaarten met Engelse woordjes, ze riep steeds; Teacher? (dan bedoelde ze mij) en liet dan een plaatje zien, ik zei dan het Engelse woord en zij zei het na. Later riep ze me weer (teacher) en kon ze het zelf zeggen, dat is stiekem best wel leuk, dat je haar dus echt iets hebt geleerd. Na dit speeluurtje gingen ze lunchen en wij hadden even pauze. Geen pauzes meer van 2,5 uur maar dit is toch wat fijner hoor!
Luciënne had van thuis loom- bandjes meegenomen dus na onze pauze hebben we het allergrootste kindje leren loomen. Hij vond het he-le-maal geweldig! Hij wilde er na een voor zichzelf te hebben gemaakt ook nog een voor z’n moeder en broertjes maken. Die nemen we denk ik nog maar eens mee want dat was echt een succes. Het verbaasde me ook echt hoe goed hij het snapte en dat je ondanks dat je niet dezelfde taal spreekt hem toch zo iets uit kan leggen. Zo leuk om te zien hoe trots een kind kan zijn op iets wat hij zelf heeft gemaakt. Hij liet het armbandje aan iedereen zien dus hebben we voor de andere grote kinderen ook maar snel even een armbandje gemaakt.
Op het project werkt ook een vrijwilligster uit Engeland die er al sinds november zit en zij kon ons veel vertellen over de cultuur en het opvoeden van kinderen. Leuk voor ons onderzoek en mega interessant! Zo vertelde ze bijvoorbeeld iets grappigs dat als je een eerste kind hebt gekregen, je naam verandert van je meisjesnaam naar de naam van je eerstgeborene met een M ervoor van mama. Als het met een medeklinker begint wordt het wel mama …. Mijn moeder zou bijvoorbeeld mamaniels heten in plaats van Petra;) Maar de moeder van Ilse zou dan Milse gaan heten. Erg grappig en nu ze dit heeft gezegd ga ik er hier natuurlijk op letten en klopt het echt. Hoe bedenken ze het hihi.
Hierna zat onze eerste dag er alweer op. Morgen en woensdag zijn we vrij i.v.m. het suikerfeest. Ik hoop wel dat er iets open is anders gaan we ons best vervelen vrees ik. Donderdag en vrijdag weer lekker werken en dan gaan we alweer ons laatste weekje in. Pfoe wat gaat dat snel!
Ik vind het trouwens superleuk om steeds jullie reacties onder mijn blog te lezen! Super lief en fijn om te horen, heel erg bedankt daarvoor!
Liefs Leanne
Zo worden we op straat aangesproken, Karibu mzungu! Habari? (hallo blank persoon, hoe gaat het?) Aardig he?
We kregen gisteravond toch nog bericht dat het suikerfeest niet vandaag was dus we mochten vandaag beginnen bij ons nieuwe werk. Het was superleuk!! Sowieso was de heenreis al een stuk beter en korter. Toen we daar aankwamen hing er al meteen een gezellig sfeertje. Iedereen was buiten aan het spelen en de nanny’s waren meteen heel vriendelijk. Er zijn in tegenstelling tot in het weeshuis hier ook grotere kinderen en ze wilden met ons spelen. Best handig want zo leer ik ook nog eens wat Swahili. Ik heb meer dan een uur gevoetbald en overgegooid, die kinderen zijn helemaal blij en doen met alles leuk mee. Zelfs van spelletjes die ik op mijn werk met twee jarige kindjes doe liggen die grotere kinderen hier helemaal in een deuk. Daarna gingen de kleine kinderen na de “juice” naar bed en de grote kinderen hebben dan pre-school. Ze kunnen al best veel Engelse woordjes en ze kunnen al tot 100 tellen in het Engels. Al is het meer een riedeltje dat ze opnoemen, als je een getal aanwijst en vraagt wat het is dan weten ze het niet. Als kinderen een goed antwoord geven, zingt de juf samen met de hele klas “good-better-best (en dan de naam van het kindje). Erg schattig! Ook hebben ze ons een liedje geleerd.
H-I-P to the hip, to the hip-po-po
P-O P-O to the hip-po-po
and T A M U S to the hip-po-po-ta-mus
HIPPOPOTAMUS!
De juf wist zelf ook nog niet alles in het Engels dus wij hebben haar ook nog wat geleerd. Ze zei namelijk; ten, twenty, thirty, fourty, fifty, sixty, seventy, eight, nine, one hundred. We hebben haar toen maar even verteld dat het eighty en ninety is en hoe je moet klokkijken in het Engels.
Fijn, nu zit het liedje van de hippopotamus weer in mijn hoofd, hij was er net uit..
Toen de pre-school afgelopen was gingen de kinderen zelf wat spelen. Ik hielp een jongetje met een puzzel maken, bij elk stukje die goed was gaf ik hem een high five en hij was super trots. Ondertussen had een meisje een set met kaarten met Engelse woordjes, ze riep steeds; Teacher? (dan bedoelde ze mij) en liet dan een plaatje zien, ik zei dan het Engelse woord en zij zei het na. Later riep ze me weer (teacher) en kon ze het zelf zeggen, dat is stiekem best wel leuk, dat je haar dus echt iets hebt geleerd. Na dit speeluurtje gingen ze lunchen en wij hadden even pauze. Geen pauzes meer van 2,5 uur maar dit is toch wat fijner hoor!
Luciënne had van thuis loom- bandjes meegenomen dus na onze pauze hebben we het allergrootste kindje leren loomen. Hij vond het he-le-maal geweldig! Hij wilde er na een voor zichzelf te hebben gemaakt ook nog een voor z’n moeder en broertjes maken. Die nemen we denk ik nog maar eens mee want dat was echt een succes. Het verbaasde me ook echt hoe goed hij het snapte en dat je ondanks dat je niet dezelfde taal spreekt hem toch zo iets uit kan leggen. Zo leuk om te zien hoe trots een kind kan zijn op iets wat hij zelf heeft gemaakt. Hij liet het armbandje aan iedereen zien dus hebben we voor de andere grote kinderen ook maar snel even een armbandje gemaakt.
Op het project werkt ook een vrijwilligster uit Engeland die er al sinds november zit en zij kon ons veel vertellen over de cultuur en het opvoeden van kinderen. Leuk voor ons onderzoek en mega interessant! Zo vertelde ze bijvoorbeeld iets grappigs dat als je een eerste kind hebt gekregen, je naam verandert van je meisjesnaam naar de naam van je eerstgeborene met een M ervoor van mama. Als het met een medeklinker begint wordt het wel mama …. Mijn moeder zou bijvoorbeeld mamaniels heten in plaats van Petra;) Maar de moeder van Ilse zou dan Milse gaan heten. Erg grappig en nu ze dit heeft gezegd ga ik er hier natuurlijk op letten en klopt het echt. Hoe bedenken ze het hihi.
Hierna zat onze eerste dag er alweer op. Morgen en woensdag zijn we vrij i.v.m. het suikerfeest. Ik hoop wel dat er iets open is anders gaan we ons best vervelen vrees ik. Donderdag en vrijdag weer lekker werken en dan gaan we alweer ons laatste weekje in. Pfoe wat gaat dat snel!
Ik vind het trouwens superleuk om steeds jullie reacties onder mijn blog te lezen! Super lief en fijn om te horen, heel erg bedankt daarvoor!
Liefs Leanne
-
29 Juli 2014 - 14:19
Esther:
Hoi Leanne,
Het is ook zo leuk om te lezen wat jullie meemaken :) en natuurlijk moet je trots zijn als je die kinderen wat leert. Dat is zo mooi om te zien! Ik ben blij voor jullie dat het zo goed bevalt bij Walk in Love!
Ga er van genieten en tot over een kleine twee weken.
Liefs Esther
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
